کاش ای تنها امید زندگی

می توانستم فراموشت کنم

یا شبی در اتش سوزان دل

چون مهیب سینه خاموشت کنم

کاش احساس نیاز دیدنت

چون وجودت از وجودم دور بود

کاش هرگز نمیدیدم تورا

کاش ان شب هر دو چشمم کور بود

 

دو تا دست داشتم دو تا دیگه هم قرض کردم که بغلت کنم اما تو دوتا پا داشتی دو تای دیگه هم قرض کرده بودی